Еднофазните асинхрони мотори генерално се состојат од статор, намотки на статорот, ротор, намотки на роторот, стартен уред и крајна обвивка. Неговата основна структура е слична на онаа на трифазните асинхрони мотори. Општо земено, се користи кафезен ротор, но намотувањето на статорот е различно, генерално само Постојат две групи намотки, едното се нарекува главно намотување (исто така наречено работно намотување или намотување кое работи), а другото се нарекува помошно намотување ( уште се нарекува и стартно намотување или помошно намотување). Кога еднофазното напојување е поврзано со главната ликвидација, ќе се генерира магнетно поле, но позицијата на ова магнетно поле во вселената нема да се промени. Големината и насоката на генерираното магнетно поле се како синусоидна наизменична струја. Тоа е пулсирачко магнетно поле кое периодично се менува според синусоидните правила со текот на времето. Магнетното поле може да се смета како синтеза на две ротирачки магнетни полиња со еднаква брзина на ротација и спротивна насока на ротација. Затоа, на роторот се генерираат два електромагнетни вртежи со иста големина и спротивни насоки, а добиениот вртежен момент е еднаков на нула, така што роторот не може сам да стартува.
За да се овозможи моторот да стартува автоматски, главно главното и помошното намотување имаат просторна електрична разлика во аголот од 90° во статорот, а двете групи намотки се поврзани со наизменична струја со фазна разлика од 90° преку стартниот уред, така што двете групи намотки Струјата има фазна разлика во време. Почетната струја на намотување е 90° пред работната струја на намотување. Кога двете струи ќе поминат во двете намотки кои се оддалечени 90° во просторот, ќе се формира ефект на ротирачко магнетно поле. Улогата на кафезниот ротор во ротирачкото магнетно поле Под услов, се создава почетен вртежен момент и ротацијата започнува сама по себе со брзина помала од онаа на ротирачкото магнетно поле.
Време на објавување: јануари-10-2024 година